Deze website biedt niet alleen informatie over Cor Kint, maar geeft ook indrukken in woord en beeld van de artistieke en intellectuele omgeving waarin hij het geluk had op te groeien, impressies van Enkhuizen, in bredere zin van Nederland rond 1900-1940. Op de eerste plaats met werken van beeldende kunstenaars van wie Kint in zijn jeugd les heeft gehad (De Vries Lam, Tamson), vrienden met wie hij erop uittrok om te tekenen en te aquarelleren (Sietses, Lussenburg, van Doornik), of die hij aan het werk heeft gezien (Tholen, Bakels) en met gedichten van Hein de Bruin, die door een criticus ooit vermaand werd "schrijven is geen schilderen". |
De componist Cornelis Kint werd geboren op 9 januari 1890 in Enkhuizen en overleed op 8 juli 1944 te Hilversum. Hij woonde 1890-1906 in Enkhuizen, 1906-1940 in Amsterdam, en 1940-1944 in Hilversum. Van 1909 tot 1915 was hij altist in het Concertgebouworkest en van 1911 tot 1922 altist in het Hollandsch strijkkwartet, waarvan hij mede-oprichter was. Van 1923 tot zijn dood was hij als leraar viool, altviool en viola d'amore aan het Amsterdamsch Conservatorium verbonden. Na 1930 gaf hij bij de Duitse uitgevers Günther en Zimmermann tientallen 18e-eeuwse composities voor viola d'amore uit, op welk gebied hij eind 30er jaren een internationaal erkende autoriteit was geworden. Dit is een website van Thijs Kramer
|
↑
De Torenstraat in Enkhuizen ca. 1910. Afbeelding op sierschoteltje.
Kint is geboren achter het tuitgeveltje links voor.
In het kleine huisje woonden vader, die een baan als postbeambte had,
moeder, Cor, zus Petronella en de broers Christiaan en Andries.
![]() |
![]() |
|
Kint speelde misschien Berlioz, Harold en Italie. |
Titelblad van Dick Greiner, 1926. Greiners ouders kwamen uit Enkhuizen. |
Ook de in Enkhuizen geboren resp. getogen schrijvers Alie Smeding en Hein de Bruin, zij vooral in haar vertellingen, hij in zijn poëzie, roepen de sfeer van het stille stadje op, waar kruidige lucht van zaden en specerijen, taan en teer door de straatjes zweefde, waar hoog daarboven torenklokken de tijd markeerden, en de carillons zilveren klanken over zonnegoud en zeeblauw strooiden ; deze typisch beeldende penkunstenaars spreken a.h.w. alle zintuigen aan. Ook Jos Lussenburg en zijn zus Ley schreven verhalen en boeken.
Tegenover de kwast- en naaldartiesten zijn de schrijvers in het nadeel : een verhaal of gedicht langer dan een sonnet vraagt veel meer ruimte op een webpagina dan een ets of een schilderij. Anderzijds, een gedicht kan woordelijk op internet gezet worden, terwijl de kleurschakeringen van een schilderij er niet altijd goed tot hun recht komen.
De Geschiedenis kan men terecht bepalen als een roemrijke oorlog tegen de Tijd, omdat zij de jaren, die al krijgsgevangen genomen en zelfs gesneuveld waren, aan zijn handen ontrukt ....
Alessandro Manzoni, opening I Promessi Sposi.
Als je vanaf Urk aan komt varen na een storm doorstaan te hebben "rijst daar Enkhuizen uit de kim". Dat is een Henkuzer uitdrukking die je zowel bij Lussenburg, De Bruin, als bij Smeding in een of andere vorm tegenkomt.
Ook de internetter
kan op deze site Enkhuizen uit de kim zien rijzen ; het pittoreske stadje herbergde een aantal getalenteerde inwoners, wier faam en invloed in sommige gevallen tot over Nederlandse grenzen reikte. De kennismaking kan verrassend zijn.
Als wij erin geslaagd zijn u te vervelen, geloof dan dat het niet met opzet is gedaan.
Slotzin I Promessi Sposi. Vertaling Fons Winkelmans.
Muziek kan beluisterd worden bij Kint / Composities.
"WELKOM BINNEN"
roept Lussenburg u toe !